Kolka niemowlęca jest dolegliwością występującą u niemowląt. Objawia się nadmiernym, napadowym, trudnym do ukojenia płaczem. Nie jest to jednoznacznie zdefiniowany zespół chorobowy i ustępuje zazwyczaj samoistnie ok. 3-4 miesiąca życia dziecka.
Kolka może dotknąć zarówno dzieci karmionych naturalnie jak i sztucznie.

Przyczyny kolki nie są jednoznacznie określone i zdefiniowane. Tradycyjnie jednak łączy się dolegliwości kolki z dolegliwościami ze strony przewodu pokarmowego przyjmując jako przyczynę płaczu bóle brzucha.
Obecnie spotyka się także sugestię, że na płacz dziecka mają wpływ 3 teorie:

• psychologiczna, płacz i emocje u niemowlęcia wywołuje napięcie emocjonalne rodziców,
• neurologiczna, niedojrzałość układu nerwowego,
• alergologiczna, alergie pokarmowe.

Typowy napad kolki niemowlęcej przebiega z podkuleniem nóżek, napięciem mięśni brzuszka i prężeniem całego ciała. Często poszerza się obwód brzuszka dziecka, lecz zwiększone nagromadzenie gazów jest tylko skutkiem płaczu i związanymi z nim zaburzeniami czynnościowymi przewodu pokarmowego.
Płacz pojawia się cyklicznie, przy czym obserwowany jest wzrost objawów wieczorem i w nocy.
Objawy kolki swój szczyt osiągają około 6 tygodnia życia dziecka.

Pomimo iż kolka ustępuje samoistnie po ok. 3 miesiącach, jest ona powodem niepokoju rodziców płaczącego dziecka. Podejmuje się próby leczenia środkami farmakologicznymi, a także próbuje wyeliminować produkty które mogą uczulać dziecko.