Bielactwo jest dolegliwością o niejasnej przyczynie. Postępuje stopniowo, obejmując coraz to nowe obszary skóry o małych i większych rozmiarach. Choroba charakteryzujące się początkowo upośledzeniem wytwarzania melanosomów, a w okresie późniejszym zanikaniem aktywnych wcześniej melanocytów.

• typ A: odbarwienia skóry występują w obszarach nie odpowiadających poszczególnym dermatomom – 75% przypadków,
• typ B: odbarwienia są ułożone segmentarnie lub odpowiadają dermatomom – 25% pozostałych przypadków bielactwa nabytego.

Do podstawowych objawów bielactwa zalicza się utratę barwnika skóry, miejscowo wzmożoną podatność na opalanie, świąd występujący w 10% przypadków, przedwczesne siwienie u 35% przypadków.

Przyczyny bielactwa nie są dokładnie znane, jednakże możliwość jego wystąpienia zwiększa się, jeżeli w najbliższej rodzinie ktoś już je miał lub ma. Inną prawdopodobną przyczyną są zaburzenia autoimmunologiczne. Do powstania bielactwa może przyczynić się poważny życiowy kryzys lub choroba.

W wycinkach skóry pobranych z ognisk bielactwa występuje całkowity brak melanocytów, natomiast w wycinkach z brzegów ognisk bielaczych obserwuje się liczne limfocyty oraz olbrzymie melanocyty z nieprawidłowymi melanosomami.

W niektórych przypadkach podejmuje się próby wykonywania przeszczepów skóry.

Choroba może przebiegać z powikłaniami, zalicza się do nich reakcje fototoksyczne o umiarkowanym lub znacznym nasileniu, zaniki skóry, teleangiektazje i kontaktowe zapalenie skóry.

Samoistna repigmentacja występuje w 5% przypadków bielactwa, najlepsze wyniki osiąga się po zastosowaniu metody PUVA, w tym przypadku repigmentacja sięga w 70% przypadków. Niestety u 20% przypadków brak jest pozytywnej reakcji na leczenie. Zadowalający jest fakt, iż uzyskana repigmentacja jest zazwyczaj trwała.

U chorych na bielactwo mogą wystąpić takie choroby jak;

• choroba Addisona,
• łysienie plackowate,
• przewlekła drożdżyca błon śluzowych i skóry,
• cukrzyca,
• niedoczynność przytarczyc,
• czerniak złośliwy,
• niedokrwistość złośliwa,
• wielogruczołowy zespół autoimmunologiczny,
• schorzenia tarczycy (nadczynność, niedoczynność) – dotyczy 30% pacjentów z bielactwem,
• zapalenie błony naczyniowej gałki ocznej.

Całkowicie odrębną grupę stanowią przypadki bielactwa u dzieci.