Biegunka atakująca od razu ostrym początkiem u osób zdrowych najczęściej wywoływana jest czynnikami infekcyjnymi. Najczęściej w takim przypadku występuje kilka objawów.
Wyróżnia się kilka rodzajów biegunki

• ostra biegunka wirusowa – jest najczęściej występującą postacią biegunki, trwa zazwyczaj 1-3 dni i ulega samowyleczeniu. Wywołuje zmiany w budowie komórkowej jelita cienkiego, takie jak skrócenie kosmków i zwiększenie liczby komórek,
• biegunka bakteryjna – ten rodzaj biegunki można podejrzewać, kiedy objawy jednocześnie występują u większej liczby osób, które zjadły jednakowe, zakażone produkty. Biegunka, która pojawia się w ciągu 12 h od posiłku, najprawdopodobniej wywołana jest spożyciem wytworzonej przez bakterie toksyny,
• infekcje pierwotniakowe – jak np. lamblioza, także są przyczyną przedłużających się wodnistych biegunek. Ten rodzaj przypadłości często dotyczy osób powracających z pobytu na obszarach endemicznych, gdzie woda pitna pobierana jest z zakażonych zbiorników,
• biegunka podróżna – najczęściej pojawia się po 3-7 dniach od przybycia do obcego miejsca i zwykle charakteryzuje się bardzo ostrym przebiegiem.

Do typowych objawów biegunki zalicza się;

• luźne, płynne stolce z krwią lub śluzem,
• podwyższona temperatura ciała,
• ból i wzdęcie brzucha,
• bóle głowy,
• brak apetytu,
• złe samopoczucie,
• wymioty i nudności,
• bóle mięśni,
• dodatkowo przy lambliozie mogą wystąpić – kurczowe bóle brzucha, jasne, maziste stolce, wyczerpanie, utrata masy ciała, długotrwała biegunka.

Przyczyny biegunki zależą od jej typu i zalicza się tutaj;

• bakteryjna: E. coli, Salmonella, Shigella,  Vibrio parahaemolyticus, Vibrio cholerae, Yersinia enterocolitica;
• wirusowa: rotawirus, wirus Norwalk;
• pierwotniakowa: Glardia lamblia, Cryptosporidium,  Entamoeba histolytica.

Czasem w celu dokładnego określenia przyczyn biegunki konieczne jest przeprowadzenie badań laboratoryjnych;

• rozmaz krwi obwodowej: wzrost leukocytozy (WBC) z przesunięciem w lewo może wskazywać na proces zapalny; spadek stężenia hemoglobiny/wartości hematokrytu może wynikać z niedokrwistości w przebiegu utraty krwi,
• elektrolity w surowicy: wzrost stężenia sodu z powodu odwodnienia, spadek stężenia potasu w wyniku biegunki,
• azot mocznikowy we krwi (BUN), kreatynina: podwyższone stężenia przy odwodnieniu,
• pH: zasadowica hiperchloremiczna,
• badanie stolca: na krew utajoną, na obecność leukocytów, posiewy i badania wrażliwości na leki, na obecność jaj i pasożytów, toksyny C. difficile, barwienie metodą Ziehla i Neelsena.

Zalecenia dotyczące diety przy wystąpieniu biegunki są następujące;

• unikanie kawy, alkoholu, produktów mlecznych, większości owoców, warzyw, czerwonego mięsa i mocno przyprawianych potraw,
• po 12 h od ustąpienia objawów biegunki można rozpocząć podawanie czystych zup, solonych krakersów suchych grzanek lub chleba, sorbetu,
• kiedy następować będzie zmiana częstotliwości wypróżnień do diety można powoli włączyć ryż, pieczone ziemniaki oraz rosół z ryżem lub makaronem,
• kiedy stolce będą już ukształtowane, można rozszerzyć dietę o pieczone ryby, drób, kompot jabłkowy i banany.

Aby nie dopuścić do wystąpienia biegunki należy w trakcie podróży do krajów rozwijających się unikać przede wszystkim mycia zębów wodą niewiadomego pochodzenia oraz spożywania napojów z kostkami lodu, zimnych sałatek i mięs. Należy unikać spożywania surowych lub nie dogotowanych „owoców morza” oraz mięs, dań bufetowych stojących kilka godzin na świeżym powietrzu oraz posiłków podanych przez ulicznych sprzedawców.

Do powikłań biegunek zalicza się odwodnienie, posocznicę, wstrząs oraz niedokrwistość.